دانشجونیوز: در حالی که مدت زیادی تا بازگشایی دانشگاه های کشور در سال جدید باقی نمانده است، دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران سال تحصیلی خود را با تفکیک جنسیتی ورودی سلف های غذاخوری و خبرهایی مبنی بر تفکیک جنسیتی در بوفه دانشجویان آغاز خواهند کرد.
دانشجویان امیدوار بودند که با روی کارآمدن دولت یازدهم، بسیاری از سیاست های توهین آمیز مانند تفکیک جنسیتی در واحدهای خدماتی و کلاس های درس برچیده شود. با این وجود خبرهایی مبنی بر تفکیک بوفه دانشجویان در دانشکده علوم اجتماعی، جداسازی درب های ورودی و گیت غذای دانشجویان دختر و پسر، نگرانی دانشجویان را از تداوم این رفتارهای توهین آمیز در پی داشته است.در همین راستا یکی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با ارسال گزارشی به شرح «بیم ها و امیدهای» دانشجویان این دانشکده در روزهای اخیر پرداخته است:
دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران که پیش از دوره هشت ساله گذشته یکی از پویاترین و زنده‌ترین محیط‌های دانشگاهی در زمینه فعالیت‌های علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بوده است، در طی این هشت سال و خصوصاً از سال ۱۳۸۸ به بعد، آماج سیاست‌ها و اقدامات افراط‌گرایانه‌ای قرار گرفت که سبب شد این دانشکده، علیرغم تلاش دانشجویانش برای حفظ استقلال و حرمت خانه دوم خود، با رکود و افول تأسف‌باری مواجه شود و از هر لحاظ پویایی خود را از دست بدهد.
پایان کار دولت «مهرورز و عدالت‌محور» و روی کار آمدن دولتی که خود را «دولت تدبیر و امید» می‌خواند و با شعار «اعتدال» به میدان آمد، بار دیگر امید را در دل بسیاری از دانشجویان این دانشکده زنده کرد: امید به پایان سلطه افراط‌گری‌ها و حاکم شدن «اعتدال» و «عقلانیت» و به تبع آن باز شدن فضای سیاسی-اجتماعی کشور و دانشگاه‌ها، امید به فراهم شدن شرایط برای فعالیت‌های آزادانه دانشجویی و بازگرداندن پویایی و نشاط به دانشگاه، امید به پایان سیاست‌ها و اقدامات خودسرانه، سلیقه‌ای و افراطی که به شکل مستقیم و غیر مستقیم، آشکار و پنهان هزینه‌های بسیاری را به دانشجویان و دانشگاه‌ها، و عرصه علم، فرهنگ، سیاست و اجتماع وارد کرده است، امید به …
بااین‌حال دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران سال تحصیلی ۹۲-۹۳ خود را با خبرها و مناظر ناامیدکننده‌‌ای آغاز می‌کنند؛ گویی آن هشت سال هنوز برای دانشکده پایان نیافته است.
خبر تفکیک جنسیتی کامل سلف نهار خوری دانشجویان و نیز آغاز زمزمه‌هایی مبنی بر تفکیک جنسیتی بوفه دانشجویان در آینده، خبری است که همه را متعجب و متأسف ساخته است. گرچه پیش‌تر نیز سلف دانشجویان دختر و پسر از هم جدا بود اما همه از یک در وارد سالن می‌شدند و گیت تحویل غذای آن‌ها کنار هم بود اما تابستان امسال، گیت تحویل غذای دختران به دیوار تبدیل شد و در ورودی آن‌ها به سالن به پشت دانشکده انتقال یافت تا تفکیک جنسیتی سلف، به طور کامل تحقق یابد. بوفه دانشجویان که پیش‌ترها در سال ۱۳۸۴ تفکیک شده بود، با اعتراض دانشجویان و تلاش آن‌ها در آن دوره مجدداً مختلط شد و همچنان نیز به همان شکل مانده است، اما اکنون زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که خبر از تصمیماتی برای ساخت بوفه‌ای جدید و به لحاظ جنسیتی تفکیک شده می‌دهند که این نیز برای دانشجویان این دانشکده که بوفه برای آن‌ها بخشی از حوزه عمومی دانشکده به شمار می‌رود و اهمیت فراوانی دارد بسیار نگران‌کننده است.
دانشجویان این دانشکده همچنین این روزها با منظره تخریب شدن چمن‌های حیاط دانشکده که محل تجمع دانشجویان و یکی دیگر از حداقل امکان‌ها برای حفظ حوزه عمومی دانشکده بود، مواجه می‌شوند که برای آن‌ها بسیار تعجب‌برانگیز و تأسف‌بار است؛ زیرا گرچه در هشت سال گذشته، سیاست‌ها و اقداماتی این‌چنین در این دانشکده و در دانشگاه‌ها بی‌سابقه نیست٬ اما تعجب و تأسفِ بیشتر ماجرا آنجاست که این اقدامات، خلافِ سیر تصمیمات و روند عمومی این روزها در جامعه، خصوصاً در حوزه دانشگاه و امیدهای برآمده از آن است.
سال گذشته نیز دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی در بدو آغاز سال تحصیلی، با اعمال تفکیک جنسیتی در سایت کامپیوتر دانشکده مواجه شدند، وضعیتی که همچنان پابرجاست. پس از آن در کتابخانه این دانشکده نیز مسئولان تلاش کردند با اقداماتی همچون تغییر چیدمان میزها و خارج کردن میزهای بزرگ مطالعه و جایگزین کردن آن‌ها با میزهای تکیِ کوچک، ارتباط دانشجویان با یکدیگر را کاهش دهند. این‌گونه اقدامات به معنای تداوم سیاست‌هایی است که در طول هشت سال گذشته، کاهش نشاط و پویایی دانشکده علوم اجتماعی و دانشجویان آن و از بین رفتن حوزه عمومی دانشکده را در پی داشته است؛ اقداماتی نظیر: انحلال جامعه فرهنگی، انحلال کانون تئاتر و کانون موسیقی، توقیف بسیاری از نشریات دانشجویی، بستن انجمن صنفی دانشجویان، عدم صدور مجوز برای برگزاری بسیاری از جلسات و فعالیت‌های دانشجویی، تبدیل سالن تئاتر دانشکده به هیئت مذهبی، استفاده از دوربین‌های مداربسته در حیاط دانشکده، گشت‌زنی مسئولان حراست در دانشکده و حتی رئیس دانشکده و اِعمال برخوردهای سلیقه‌ای در مورد پوشش دانشجویان دختر از تذکر شفاهی گرفته تا کشاندن آن‌ها به کمیته انضباطی، جلوگیری از ورود برخی از دانشجویان سابق دانشکده به آن به دلایل اصطلاحاً سیاسی و غیره.
این تصمیمات و اقدامات گرچه شاید به ظاهر و در مقایسه با آن فجایعی که در دانشگاه‌هایی همچون دانشگاه علامه به بار آمده است، کم‌تر بغرنج به نظر برسد اما سیاست‌های پشتوانه آن‌ها متفاوت نیست و توجه به آن‌ها بسیار ضروری و مهم است، به ویژه آن‌که تداوم این اقدامات را زمانی شاهد هستیم که دولت جدید با شعار تغییر آمده است و امیدهای بسیاری ایجاد نموده و قدم‌های مثبتی نیز در راستای پایان چنین سیاست‌ها و اندیشه‌های افراط‌گرایانه پشت آن‌ها و احیای مجدد دانشگاه برداشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر